KEMARAHAN VS DIABETES

KEMARAHAN

Diabetes dapat membuatkan kemarahan anda tidak terkawal. Kemarahan mula didiagnosis dengan soalan, "Kenapa saya?" Anda akan merasa ketidakadilan terhadap diabetes yang dihidapi: "Saya amat marah kepada penyakit ini! Saya tidak mahu merawatnya! Saya tidak mahu mengawalnya! Saya membencinya!"

Salah satu sebab kemarahan anda adalah diabetes boleh membuat anda berasa terancam. Hidup dengan diabetes seolah-olah penuh dengan bahaya - tindak balas insulin atau komplikasi. Apabila anda takut kepada ancaman ini, anda akan selalu marah.

Walaupun benar kemarahan di luar kawalan itu lebih berbahaya, itu hanya sebahagian daripada cerita. Kemarahan juga boleh membantu anda dan melindungi diri anda. Anda boleh belajar untuk mengawal kemarahan anda.

KEMARAHAN DAN PENJAGAAN DIRI

Mary, seorang wanita dalam umur pertengahan lima puluhan telah didiagnosiskan menghidap diabetes dan ini telah menyebabkan beliau marah. Beliau menganggap diabetes bukan sahaja ancaman kepada kesihatan, tetapi juga kepada cara keseluruhan beliau hidup. Seorang wanita yang sangat membanggakan, aktif dalam hal ehwal komuniti dan sosial, beliau mendapati mustahil untuk beliau memberitahu orang lain mengenai “kelemahan" dirinya. Beliau tidak mahu rakan-rakan beliau untuk menyediakan makanan khas untuknya. Beliau juga merasakan suaminya kini melihat beliau sebagai "tidak sah" dan "kurang sebagai seorang wanita". Penafian terhadap kemarahannya menyemarakkan kemarahan beliau terhadap diabetes.

PUTARAN KEMARAHAN

Mary telah terperangkap dalam kemarahannya. Dia marah pada diabetes yang telah mengubah hidupnya. Dia menolak segala keperluan penjagaan kesihatannya kerana dia tidak mahu mengubah kehidupannya. Tahap gula dalam darah beliau kekal tinggi. Apabila penyakit itu terus tidak terkawal, Mary merasa lebih teruk. Kemarahan beliau pada diabetes meningkat.

Jika anda mendapati diri anda dalam putaran kemarahan, seperti Mary, anda tidak boleh berdiam diri. Salah satu cara untuk meredakan kemarahan dari buku Cara Menangani Kemarahan oleh Hendrie Weisinger, PhD. Beliau mencadangkan anda melakukan tiga perkara:

1 

Memikirkan apa yang membuat anda marah. Bagaimanakah kemarahan itu mempengaruhi hidup anda? Mengenalpasti bila anda berasa marah. Setiap malam, berfikir kembali pada siang. Bilakah anda marah? Apakah masa itu? Siapakah anda marah? Apa yang anda lakukan?

Selepas beberapa minggu, baca semula nota anda. Adakah anda nampak mana-mana corak? Apabila Mary membaca diari kemarahannya, dia tahu bahawa keadaan sosial membuatkan dia marah. Dia tidak suka bercakap mengenai diabetes di khalayak ramai. Dia merasa marah jika rakan-rakan bertanya apa yang dia boleh makan atau menyediakan makanan yang istimewa. Apabila dia dan suaminya cuba untuk keluar dengan rakan-rakan, dia merasakan kencing manisnya menjadi pusat perhatian.

2

Ubah pemikiran, tindak balas fizikal, dan tindakan yang menyemarakkan kemarahan anda. Perhatikan tanda-tanda amaran bahawa anda sedang marah. Adakah anda rasa tegang? Adakah anda bercakap lebih kuat dan lebih cepat? Apabila anda merasa marah, tenangkan diri anda dengan:

• bercakap perlahan-lahan
• memperlahankan pernafasan anda
• mendapatkan minuman
• duduk
• bersandar
• diamkan diri

Langkah-langkah ini tidak bermakna akan memberhentikan perasaan marah. Sebaliknya, ia bermakna anda mengambil tindakan ke atas kemarahan anda.

3

Cari cara untuk membuatkan kemarahan berkesan secara baik ke atas diri anda. Diari kemarahan anda boleh membantu. Baca kembali nota anda. Perhatikan setiap keadaan. Tanya diri sendiri - Bagaimanakah kemarahan saya membantu saya menghadapi diabetes? Mary telah memilih kemarahan beliau telah membantu beliau mengelak daripada bercakap tentang penyakit kencing manis beliau dengan orang lain. Beliau memutuskan untuk cuba menjawab soalan-soalan dengan fakta. Tetapi beliau mendapati bahawa bercakap tentang penyakit kencing manis di khalayak ramai masih membuatkan beliau marah.

Kemarahan Mary memberitahunya sesuatu yang sangat penting. Beliau masih tidak dapat menerima diabetes. Untuk mendapatkan lebih banyak sokongan, beliau menyertai Persatuan Diabetes Amerika. Bertemu dengan penghidap diabetes lain membantu beliau merasa kurang kesunyian. Beliau juga sedar bahawa mempunyai penyakit kencing manis tidak membuatkan beliau kurang sebagai manusia.

Perlahan-lahan, dia dapat bergaul dengan rakan-rakannya. Dia mampu untuk bercakap secara terbuka mengenai penyakit beliau dan juga memberitahu rakan-rakannya bahawa dia tidak mahukan layanan khas.

JADIKAN KEMARAHAN RAKAN ANDA

Matlamat keadaan ini bukan untuk membiarkan anda dibelenggu kemarahan. Anda mungkin akan berasa marah tentang perkara yang sama. Apabila anda merasa terancam, takut, atau kecewa, kemarahan adalah tindak balas yang biasa. Tetapi anda boleh meletakkan kemarahan anda sebagai sesuatu yang baik untuk anda. Marah akan menjadi isyarat bahawa anda perlu untuk mengambil tindakan. Beberapa sesi bersama pakar kaunselor mungkin membantu.

Kemarahan boleh menjadi kuasa untuk bertindak dan berubah. Semakin baik anda memahami kemarahan anda, semakin baik anda akan dapat menggunakannya untuk penjagaan diri yang baik.